(Πιστωτική εικόνα: Alamy Stock Photo)
Η ηθοποιός του Hamilton Phillipa Soo μίλησε για το κίνητρο πίσω από μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές του μιούζικαλ.
Η σταρ, που υποδύεται την Ελίζα Χάμιλτον, σύζυγο του ομώνυμου Αλεξάντερ Χάμιλτον, εξήγησε το νόημα πίσω από το δυνατό λαχάνιασμα με το οποίο κλείνει την παράσταση.
Μετά από μια ταραχώδη δυόμισι ώρες απεικόνισης της ιστορίας του «ιδρυτή πατέρα των δέκα δολαρίων», το καστ στρέφεται στη Φιλίπα που τους οδηγεί σε ένα συγκλονιστικό αλλά κάπως κρυπτικό τέλος.
Και τώρα η Phillipa άνοιξε το κίνητρο πίσω από τη στιγμή, μιλώντας σε μια συνέντευξη στο The Jess Cagle Show του SiriusXM που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα.
συνταγή κέικ μόκα uk
Δεν θα μπορούσα να σας πω με ακρίβεια τι σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή (το 2016) όταν τραβήχτηκε αυτό το πλάνο και τι ακριβώς συνέβαινε στον εγκέφαλό μου, είπε η Phillipa.
συνταγές για βατόμουρο
Αλλά μπορώ να πω ότι ήταν σίγουρα διαφορετικό από βράδυ σε βράδυ-αλλά ένα μείγμα, ναι, του χαρακτήρα της Ελίζας βλέπει τον Χάμιλτον ή βλέπει εκείνη την κληρονομιά ή βλέπει το ορφανοτροφείο ... ή βλέπει τα παιδιά της να λένε την ιστορία της, συνέχισε Ε Wasταν μια εξερεύνηση για μένα κάθε μέρα, γιατί κάνεις μια παράσταση οκτώ φορές την εβδομάδα για ένα χρόνο και βρίσκεις νέα πράγματα κάθε φορά.
Η Phillipa συνέχισε εξηγώντας ότι μερικές φορές ο τέταρτος τοίχος (το αόρατο φράγμα μεταξύ χαρακτήρων και κοινού) θα έσπαγε και αυτό ήταν που ώθησε αρχικά την κίνηση.
Μόλις βρεθήκαμε μπροστά σε ένα ακροατήριο, μέχρι τότε συνειδητοποίησα ότι μπορούσα κυριολεκτικά να κοιτάξω έξω και να δω όλα αυτά τα όμορφα πρόσωπα και να αναγνωρίσω την ιστορία που όλοι είχαμε κάνει βόλτα για να παρακολουθήσουμε, εξήγησε.
Άγγιξε επίσης τον συγκεκριμένο λαχανιασμό που φαίνεται στο την έκδοση Disney+ που κυκλοφόρησε νωρίτερα αυτόν τον μήνα , λέγοντας, μπορώ να φανταστώ στο μυαλό μου, επειδή γυρίσαμε την ταινία μερικές εβδομάδες πριν φύγω από την παράσταση, ότι πολλά από αυτά που βλέπετε δεν είναι μόνο εκείνη η παράσταση ή η παράσταση.
«Αλλά είναι εκείνη η χρονιά και εκείνη η χρονική στιγμή και η ελπίδα και οι δυνατότητες που ζούσαν εκείνη τη στιγμή που βρισκόμασταν όλοι σε εκείνο το δωμάτιο και βλέπαμε την παράσταση και ήμασταν μέρος της.