Ας το παραδεχτούμε, τα Χριστούγεννα είναι όλα σχετικά με τις παραδόσεις.
Αγαπάμε τα μικρά πράγματα που κάνουμε κάθε χρόνο που μας βοηθούν να μπαίνουμε στο χριστουγεννιάτικο πνεύμα - όπως η ανάδυση στο τοπικό χριστουγεννιάτικο δέντρο για να πάρει το δέντρο μας (αν και μπορείτε να πάρετε ένα νοικιασμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο αν θέλετε) αγαπημένη αγορά Χριστουγέννων - αλλά γνωρίζετε πραγματικά από πού προέρχονται όλες οι αγαπημένες σας παραδόσεις;
Είτε πρόκειται για δέντρο, πούλιες είτε για γαλοπούλα, εδώ είναι οι λόγοι για τους οποίους γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα με τον τρόπο που κάνουμε. Μερικοί από αυτούς θα σας εκπλήξουν!
σουβλάκια γαρίδας bbq
Γιατί έχουμε χριστουγεννιάτικο δέντρο;
Τα αειθαλή έλατα χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά από τους ειδωλολάτρες, που χρησιμοποίησαν κλαδιά για να διακοσμήσουν τα σπίτια τους κατά τη διάρκεια του χειμώνα για να γιορτάσουν τον ερχομό της Άνοιξης. Οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν επίσης συκιά για να διακοσμήσουν ναούς κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ του Σατουρναλία.
Ωστόσο, το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο δέντρο, όπως γνωρίζουμε, έγινε δημοφιλές χάρη σε έναν άνθρωπο που ονομάστηκε Martin Luther. Σύμφωνα με την ιστορία, ο ιεροκήρυκας του 16ου αιώνα περπατούσε μέσα από ένα δάσος και είδε τα αστέρια να λαμπερά μέσα από τα κλαδιά - και ήταν τόσο εμπνευσμένος που πήρε ένα δέντρο σπίτι. Η παράδοση έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στην Αγγλία κατά τη διάρκεια των βικτοριανών χρόνων, όταν ο Πρίγκιπας Αλβέρτος έφερε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι.
Γιατί βάζουμε μπιχλιμπίδια και πούλιες στο χριστουγεννιάτικο δέντρο;
Πίστωση: Getty / Luke MacGregor / Bloomberg
Ο Μάρτιν Λούθερ ξεκίνησε επίσης την παράδοση για τη διακόσμηση δέντρων αφού έβαλε κεριά πάνω στο δέντρο που πήρε, για να φανεί σαν να ακτινοβολούν αστέρια. Το 1895, ο Ralph Morris ανέπτυξε ηλεκτρικά φώτα ως ευκολότερη (και ασφαλέστερη!) Εναλλακτική λύση.
Τα χριστουγεννιάτικα στολίδια γεννήθηκαν αρχικά στη Γερμανία αφού τα «δέντρα του παραδείσου» ήταν διακοσμημένα με κόκκινα μήλα για τα θεατρικά έργα που έλαβαν χώρα έξω από την εκκλησία την Παραμονή των Χριστουγέννων. Αυτά σύντομα έγιναν τα στολίδια που χρησιμοποιούμε σήμερα! Το Tinsel, εν τω μεταξύ, εφευρέθηκε στη Γερμανία στις αρχές του 1600 και αρχικά κατασκευάστηκε από λωρίδες λωρίδας και άλλων μετάλλων. Χρησιμοποιείτο για να διακοσμείτε τα γλυπτά πριν συνδεθείτε με χριστουγεννιάτικα δέντρα.
Γιατί τρώμε πίτες;
Πίστωση: Getty
Αυτή η εορταστική θεραπεία ήταν αρχικά γεμάτη με κρέας και όχι αποξηραμένα φρούτα και φτιαγμένη σε σχήμα ωοειδούς για να εκπροσωπήσει τον Ιησού στον φάκελο της γέννησης.
ο καλύτερος τρόπος μαγειρέματος ζαμπόν
Στον Stuart και στη γεωργιανή εποχή οι πίτες καραμελών έγιναν σύμβολο του πλούτου και οι πλούσιοι τους άρεσαν να τους δείχνουν στα χριστουγεννιάτικα πάρτι. Σύμφωνα με μια παράδοση από το μεσαίωνα, εάν τρώτε πίτες από καρυκεύματα κάθε μέρα από την Ημέρα των Χριστουγέννων μέχρι τη 12η νύχτα, θα είστε ευτυχείς για το επόμενο έτος. Τώρα αυτό είναι κάτι που προσπαθούμε!
Γιατί σκοπεύαμε να φιλήσουμε κάτω από το γκι;
Πίστωση: Getty
Το γκι θεωρήθηκε ότι χρησιμοποιήθηκε από druids για να αποκρούσει τα κακά πνεύματα και έτσι τέθηκε στο σπίτι. Σύμφωνα με τη μυθολογία των Νορβηγών, το γκι ήταν ένα σημάδι αγάπης και φιλίας, που οδήγησε στο έθιμο του φιλί κάτω από αυτό. Η αρχική παράδοση δηλώνει ότι έπρεπε να διαλέξετε ένα κλαδάκι του γκι πριν κάποιος μπορεί να φιλήσει. Όταν όλα τα μούρα είχαν πάει, αυτό σήμανε το τέλος του φιλί!
Γιατί τρώμε γαλοπούλα;
Πίστωση: Getty
Τα Χριστούγεννα δεν θα ήταν Χριστούγεννα χωρίς να τρώνε ένα τεράστιο ποσό γαλοπούλας, αλλά δεν ήταν πάντα το αγαπημένο φαγητό. Το πουλί ήρθε για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο πριν από 500 χρόνια. Πριν από αυτό, το φαγητό των Χριστουγέννων της επιλογής ήταν συχνά χήνα, αγριογούρουνο ή ακόμα και παγώνι. Αλλά οι αγρότες διαπίστωσαν ότι τα ζώα που θανατώνονταν για τα Χριστούγεννα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αντί για άλλα τρόφιμα και έτσι άρχισαν να γίνονται τα πουλιά της επιλογής των Χριστουγέννων γαλοπούλα.
Στην πραγματικότητα, ο Henry VIII ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έτρωγε γαλοπούλα την Ημέρα των Χριστουγέννων, αλλά έγινε δημοφιλής μόνο αφού ο Edward VIII υιοθέτησε την παράδοση. Και έχουμε γεμίσει τα πρόσωπά μας με αυτό από τότε!
Από πού προέρχεται ο πατέρας των Χριστουγέννων;
Πίστωση: Getty
Το παλιό St Nick είναι πραγματικά εμπνευσμένο από τον πραγματικό Άγιο Νικόλαο. Σύμφωνα με το μύθο, ο Άγιος Νικόλαος έριξε μια χούφτα χρυσού κάτω από την καμινάδα ενός σπιτιού φτωχού ανθρώπου για να βοηθήσει να πληρώσει μια προίκα για τις τρεις κόρες του. Αλλά η τσάντα του χρυσού δεν προσγειώθηκε στο τζάκι και αντίθετα έπεσε σε μερικές κάλτσες, που είχαν κρεμαστεί από τη φωτιά για να στεγνώσουν. (Αυτό είναι και το σημείο όπου έχουμε την παράδοση για να κρεμάμε τις κάλτσες!)
Ο Άγιος Νικόλαος το επανέλαβε και έστειλε περισσότερα χρήματα κάτω από την καμινάδα για τη δεύτερη κόρη. Την τρίτη φορά, ο πατέρας περίμενε από την καμινάδα για να δει ποιος βοήθησε την οικογένειά του, αλλά ο Άγιος Νικόλαος δεν ήθελε να μάθει κανείς και να φέρει την προσοχή στον εαυτό του. Ωστόσο, η φήμη διαδόθηκε και σύντομα οι άνθρωποι πίστευαν ότι όταν κάποιος έλαβε ένα μυστικό δώρο, ήταν από το St Nick!
φτηνές μέρες για παιδιά
Γιατί δίνουν ο ένας τον άλλον δώρα;
Πίστωση: Getty
Εκτός από την ιστορία που δίνει το δώρο του Αγίου Νικολάου στα Χριστούγεννα, η παράδοση πηγαίνει μέχρι τα πρώτα Χριστούγεννα! Στην ιστορία της γέννησης, οι τρεις σοφοί έφεραν δώρα από χρυσό, λιβάνι και σμύρνα και η παράδοση ήταν κολλημένη.
Ενώ τα περισσότερα παιδιά πιστεύουν σε ένα μαγικό πρόσωπο που προσφέρει Χριστουγεννιάτικα παιχνίδια και δώρα, αυτό ποικίλλει ανάλογα με τη χώρα. Τα παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο πιστεύουν στον Πατέρα Χριστούγεννα, ενώ στη Γερμανία είναι ο Χριστός. Στην Ισπανία είναι οι σοφοί και στην Ιταλία είναι μια παλιά κυρία που ονομάζεται Befana.
Γιατί έχουμε χριστουγεννιάτικη πουτίγκα;
Πίστωση: Getty
Ένα από τα αγαπημένα χριστουγεννιάτικα επιδόρπια μας προήλθε από τον 14ο αιώνα. Ήταν αρχικά ένα κουάκερ που ονομάζεται «frumenty», το οποίο ήταν ένα μείγμα βοδινού, προβάτου, σταφίδας, κορινθιακής σταφίδας, δαμάσκηνων, κρασιού και διαφορετικών μπαχαρικών. Τρώγεται λίγο πριν τα Χριστούγεννα ως γεύμα νηστείας για την προετοιμασία της μεγάλης ημέρας.
Η θεραπεία τελικά μετατράπηκε σε μια πουτίγκα δαμάσκηνου και το 1650 έγινε ένα συνηθισμένο επιδόρπιο των Χριστουγέννων, ενώ οι Βικτοριανοί θα έτρωγαν κάτι πολύ παρόμοιο με το χριστουγεννιάτικο πουτίγκα που έχουμε σήμερα!